Laatste dagen in Brisbane, Surfers Paradise & Byron Bay

1 januari 2018 - Byron Bay, Australië

Laatste dagen in Brisbane, Surfers Paradise & Byron Bay

De volgende dag spreken we met een deel van de feestgangers van de avond ervoor af voor een nieuwjaarsduik in de lagoon van Brisbane. Zoals te verwachten is niet iedereen op tijd omdat de een net iets meer moeite met zijn kater heeft dan de ander. Zo komen er gedurende de dag mensen aanwaaien en is het al met al een chille en relaxte nieuwjaarsdag.

Aan het eind van de middag zoeken we een bar op om wat drankjes te doen. De pitchers met bier komen op tafel en op de achtergrond speelt een singer- songwriter om de nodige sfeer te verzorgen. Enkele dames zuchten als ook deze muzikant weer Wonderwall van Oasis covert. Ja, je hoort wel vaak dezelfde nummers bij dit soort artiesten. Maar ik vind het eigenlijk wel prima.

Tijdens het drankjes drinken komt iemand met het idee om 's avonds met z'n allen naar de bios te gaan. Prima plan wat mij betreft, zeker als de keuze niet valt op The Last Jedi maar op de nieuwe Jumanji. De film bevalt mij puur beter dan de nieuwe Star Wars. Vooral Jack Black vervult een hilarische rol. Ter afsluiting doen we nog ergens een borrel en nemen we afscheid van elkaar. Iedereen gaat de komende dagen een andere richting op. Bouke en Rafael zullen met een relocation- campervan naar Adelaide vertrekken, ik ga zelf verder naar het zuiden met als eerste bestemming Surfers Paradise.

Surfers Paradise

Nadat ik rond kerst en Oud & Nieuw zoveel nieuwe mensen heb leren kennen en vriendschappen heb opgedaan, vervolg ik mijn reis weer alleen. Het worden twee rustige dagen in Surfers Paradise, waar het YHA hostel maar ook de plaats zelf niet al te boeiend zijn. Oorspronkelijk was het plan om hier Oud & Nieuw te gaan vieren, blij dat ik die plannen heb omgezet. Ook ben ik blij dat ik hier uiteindelijk maar 2 dagen spendeer. Ik kijk dan ook veel meer uit naar Byron Bay. Er is echter een probleem; bij het wijzigen van mij plannen heb ik geen hostel in Byron meer gereserveerd. Maar van enkele mensen die daar al zitten begrijp ik dat het er super druk is. Vooral met Backpackers die na Oud & Nieuw vanuit Sydney omhoog zijn gereisd. De vraag is of ik überhaupt nog wel een hostel zal kunnen regelen. Ik besluit daarom de hulp in te schakelen van de YHA receptioniste in Surfers. De YHA is een keten met hostels over heel Australië, waaronder twee in Byron Bay. We passen een trucje toe; ik koop een E-pack van 10 overnachtingen. De regels zijn simpel; voor 10 nachten betaal ik 29 dollar per nacht en deze kan ik besteden over diverse YHA hostels met belangrijkste regel dat je maximaal drie nachten achter elkaar per hostel kunt boeken. Prima want in Byron Bay zitten de YHA's op zo'n 100 meter afstand van elkaar. Ik ben al helemaal tevreden als ik later van andere backpackers verneem dat ze soms wel 70 dollar per nacht betalen. Heb ik effe mazzel gehad!

Byron Bay

Na veel intense trips en activiteiten heb ik in Byron een echt relax weekje. En daar is het uitermate geschikt voor! Het heeft een ideaal strand (ironisch genoeg veel beter om te surfen dan Surfers Paradise), diverse barretjes en overal live muziek. Er heerst een echte hippie-vibe, en dat bevalt goed. Om wat nieuwe mensen te leren kennen sluit ik me aan bij een wandeltocht naar de plaatselijke vuurtoren. Ik leer onder andere Moran uit Israel kennen. Ze vertelt me dat ze al een aantal keren in Amsterdam is geweest, maar ook twee keer naar Rock Werchter en dat geeft voldoende gespreksstof. Het is nog een flinke wandeling door het nationale park, maar het uitzicht is het meer dan waard. De vuurtoren bevind zich op het meest oostelijke punt van Australië, toch even het vermelden waard. Tijdens de wandeltocht komen we een Koala tegen, en dat is toch vrij uniek in Byron volgens onze gids. De Koala zelf lijkt overigens niet veel op te hebben met die toeristen. Als hij zich naar de andere kant van de boom beweegt gaan de toeristen simpelweg aan de andere kant staan om nog meer foto's te nemen. Tjah morgen maar weer een andere boom zoeken maat, weg van die mensen.

's avonds wordt er door de YHA een bbq georganiseerd. Uiteraard tegen backpacker budget, en dat is ideaal. We mogen onze eigen drank meebrengen, ook wel zo voordelig. Maar vooral ook gezellig en we blijven zitten tot laat. Ook maken we plannen voor de volgende dag. Niet al te gecompliceerd; overdag chillen op het strand en 's avonds wat live muziek checken bij wat pubs :-)

Vanaf Cairns naar het zuiden was het op veel plaatsen niet mogelijk om in de zee te zwemmen in verband met kwallen en krokodillen. In Byron kan het weer wel, en het water is ideaal. Ook is op het grootste deel van het strand de stroming niet al te heftig, waardoor je als zwemmer vrijwel over het gehele strand het water in kunt. Af en toe zijn er ook nog mensen die muziek maken, veel idealer wordt het niet.

's avonds dus met een groepje live muziek checken in het stadje. Overal zijn straat muzikanten te vinden. De een wat meer getalenteerd dan de ander. We komen we een jonge gast met gitaar tegen die me aan Jeff Buckley doet denken. En jahoor het volgende nummer dat hij speelt is er inderdaad een van deze held. Terwijl de jongen speelt gaat zijn zusje rond met een hoed om geld in te zamelen. En dat doet ze vrij opdringerig. We doneren wat en lopen verder. We komen bij 'The Great Northern', een van twee plekken die mij is aangeraden door een receptionist van de YHA. Het blijkt echter niet veel te zijn op dit moment en we lopen door naar de tweede tip: The Railway Bar. Daar blijkt het een stuk gezelliger met veel volk en een live band. De tent voelt een beetje Amerikaans aan met een grote parkeerplaats aan de voorzijde. Ik kan weer even Nederlands praten als Dutchie Rebecca zich bij ons voegt, chill. Helaas zijn we aan de late kant en stopt de band er al vrij snel mee. Net als in het Verenigd Koninkrijk gaat de horeca hier niet tot laat door. En dat is best jammer, vooral voor een zaterdag. Daarom besluiten we om de volgende dag iets vroeger heen te gaan.

Het ritueel herhaalt zich op zondag: eerst strand, daarna stappen. We gaan opnieuw naar The Railway, maar nu is het wat minder druk. Er speelt een lokale folk band bestaande uit wat oudere locals. Ze verkondigen blij te zijn dat er dat de tent vanavond niet vol zit met toeristen. Ze zijn er voor de locals. Van mij part voegen ze zich maar bij de Koala van een paar dagen eerder, wij gaan niet weg. Ook deze band stopt op tijd, en we besluiten om toch nog even bij The Great Northern te kijken. Daar is het nog erg gezellig met een tweemansformatie die wel tot laat speelt. Ideaal dat Byron Bay!

Om wat geld te besparen besluiten we om de volgende dag na de strand sessie om niet naar de kroeg te gaan. Gewoon wat drank inkopen en bij het hostel chillen lijkt ons een beter plan. Ik maak kennis met enkele Duitse meiden die ons vertellen over een of ander reggae feestje waar ze naartoe willen. Ze weten mij en Rebecca om te halen om toch maar weer mee te gaan. Heh vervelend, weer naar de kroeg. Daar aangekomen blijkt echter dat we 10 dollar entree moeten betalen, en dat hebben we er niet voor over (achteraf een prima beslissing, de volgende dag spreek ik iemand die er is geweest en het was weinig aan volgens hem). Dan maar weer naar The Great Northern, opnieuw een prima avond!

De laatste dagen in Byron Bay zijn aangebroken, en die vul ik voornamelijk in met chillen bij het zwembad. Ik heb in de hostels een paar goede boeken gevonden om me mee te vermaken, wel zo chill. Op 11 januari check ik uit. Ik vertrek per Greyhound bus naar het plaatsje Ballina, om vanaf daar een vlucht te nemen naar Melbourne. Eenmaal in het plaatsje aangekomen blijkt er geen goede busverbinding te zijn naar het vliegveld... De eerstvolgende bus is te laat om nog op tijd mijn vlucht te halen. Ik loop even snel naar binnen bij het winkelcentrum dat vlakbij is. Dan daar maar even een taxi bestellen.. Gelukkig valt de prijs mee en ik arriveer ruim op tijd voor mijn vlucht. Volgend verslag: Melbourne!

Foto’s