Trip naar The Blue Mountains

Op donderdagochtend 23 november ben ik al vroeg wakker. En dat is wel handig want ik wordt rond 10 voor half 8 in de buurt van het hostel opgehaald. De plek waar ze me zouden moeten afhalen is wat dubieus, want de weg is daar opengebroken. Maar goed, het zal vast goedkomen. Met volledige bepakking stap ik Hostel Wake Up uit. Op naar het afhaalpunt.

Op de aangewezen plek tref ik nog twee andere dudes die ook in Wake Up verblijven. Het is al snel 10 voor half 8 maar er is nog altijd geen spoor van Happy Coach, de organisatie waarmee wij afreizen naar The Blue Mountains. Een van de gasten gaat terug naar het hostel om verhaal te halen. Hij krijgt nul op rekest, behalve dat we gewoon geduld moeten hebben. En dat wordt gelukkig beloond want ongeveer een kwartier na het afgesproken tijdstip komt er een redelijk forse Australier aanhobbelen en vraag of wij zijn tour geboekt hebben. Ja dat klopt. Hij heeft zijn bus iets verder om de hoek geparkeerd en blijkbaar zijn wij de laatsten die nog moesten worden opgepikt. De Australier stelt zich voor als Rod en het blijkt een amicale gozert.

Het is zo'n anderhalf uur rijden naar The Blue Mountains. Rod praat met wat mensen in de bus. Hij blijkt zelf ook heel wat van de wereld te hebben gezien. Na een uurtje maken we een korte stop, want Rod heeft nog geen ontbijt gehad. Hij vraagt aan een stel in de bus of ze hem alvast kunnen betalen, want hij heeft zelf geen cash mee voor eten. Hij raadt ons een goede plek aan voor koffie en ik maak van zijn tip gebruik. De capuchino is inderdaad erg goed.

We rijden door en maken een eerste wandeltocht langs wat watervallen. Er zijn vele 'lookouts' om van het mooie uitzicht te genieten. De Blue Mountains danken hun naam aan de vele Eucalyptus bomen die in de atmosfeer een blauwachtige gloed afgeven. Het gebied is ongeveer 200 bij 100 km groot en o.a. Koala's komen hier voor.

Rod neemt ons mee langs verschillende lookouts en trails in de bergen. Ook maken we een tussenstop voor lunch. Rod heeft ergens een mand klaar staan die we even op moeten halen. Ik help hem tillen. Hij vertelt dat hij twee weken geleden nog in Nederland is geweest. Maar hij had een hekel aan de file informatie die elke keer zijn muziek op de radio onderbrak.. Ik vertelde hem dat je dit dus ook uit kunt zetten. Vond hij een goede tip voor de volgende keer. Hij was overigens in Maastricht, en reed van daar door naar België. Niet echt Nederland gepakt dus.

Na de lunch rijden we door naar Echo Point, het meest toeristische gedeelte van The Blue Mountains. Hier kan je de Three Sisters bewonderen, 3 uitgesneden rotsen. Rod vertelt ons het verhaal van die rotsen. Ter introductie geeft hij aan dat hij zo enthousiast mogelijk zal proberen te klinken, maar dat hij eigenlijk geen moer van de Aborigional legende gelooft. Het is eerder een slim verzonnen verhaal om toeristen te trekken. Drie zussen zouden in steen zijn veranderd nadat ze door hun vader vervloekt zijn omdat ze op de avances van jongens uit andere dorpen zouden zijn ingegaan. Tegenwoordig is Echo Point overgenomen door de Chinezen vertelt hij. Als we naar buiten kijken moeten we toegeven dat hij gelijk heeft. Er zijn inderdaad veel Chinezen, die uiteraard alles op camera vastleggen.

Voordat de tour tot een einde komt bezoeken we nog een 'secret spot' van Rod. We zijn daar helemaal alleen met de groep en hebben een prachtig uitzicht. Daarna wordt ik afgezet bij een treinstation omdat ik als enigste van de groep zal verblijven in Katoomba, de plaats waar ook Echo Point zich bevindt.

Na een kwartiertje met de trein kom ik aan in Katoomba. Het hostel waar ik verblijf bevindt zich op zo'n 10 minuten lopen van het treinstation. Goed te doen dus. Eenmaal aangekomen blijkt het een erg mooi hostel. Erg ruim en groot en met goede faciliteiten. Opvallend genoeg is het een stuk goedkoper dan Wake Up, maar wat wil je. Dat hostel bevindt zich in het centrum van Sydney.

Op mijn kamer ontmoet ik twee jonge Duitsers (beiden 18) en Cyrus Yan, een Canadees met Aziatische roots. Cyrus heeft ook nog niet gegeten en we besluiten naar een eetcafe in de buurt te gaan. Ze hebben een erg aparte menukaart want ze serveren geen alcohol (dit mag je wel zelf meebrengen) en hebben voor avondeten diverse 'hot sandwiches'. We doen een soepje vooraf en kiezen elk een andere sandwich. Het is wel erg lekker.

Cyrus heeft met zijn werk de kans gekregen om een paar weekjes naar Australië te gaan. Hij moest enkele dagen een congres bijwonen in Sydney maar heeft nog wat extra vrije dagen opgenomen om de omgeving wat te verkennen. Cyrus blijkt erg geïnteresseerd in filosofie, en dat komt mooi uit want dat ben ik ook.

Hike trails
Met wat informatie die ik in het hostel heb opgedaan vertrek ik de volgende ochtend om in m'n eentje te gaan hiken in The Blue Mountains, weg van de toeristen. Ik heb in het hostel een map gekregen, maar in principe staat alles op de trails zelf ook goed aangegeven. Wel moet je oppassen voor slangen, want er zijn twee uiterst giftige soorten die hier voorkomen; The red-bellied Black Snake & de beruchte Eastern Brown Snake. De kans om gebeten te worden is echter uiterst klein. Naar wat ik mij heb laten vertellen zijn het vooral dronken lieden die een slangenbeet weten op te lopen. 

In totaal hike ik 12 uur in twee dagen. Waarbij de beklimmingen erg vermoeiend zijn. Maar het is de moeite zeker waard, op sommige momenten ben je helemaal alleen in een prachtige omgeving. Ik kom diverse exotische vogels en hagedissen tegen, en zelfs een slang. Al zit die opgerold in zijn holletje en is het maar een kleintje. Aan het einde van de hike op dag twee kom ik ver van Katoomba uit. Ik ben daarom blij als mij door een Australiër een lift wordt aangeboden naar het hostel. 

De volgende dag is het alweer tijd om terug te keren naar Sydney, een treinrit van zo'n 2 uur. Het ideale is dat je op zondag kunt reizen tegen gereduceerd tarief, waardoor de terugreis mij maar $ 2,60 kost! Bij terugkomst check ik weer in bij Wake Up voor mijn laatste dagen in Sydney.